Santos wist ons niet alleen kennis te laten maken met het prachtige natuurgebied in deze streek, maar hij nam ons ook mee naar een paar hele goede restaurants. Toen we net in Baturraden waren aangekomen nam hij ons mee, nadat we ons in het hotel geïnstalleerd en opgefrist hadden naar een eetgelegenheid gespecialiseerd in visgerechten. Het personeel was op de hoogte dat onze Rens pas jarig was geweest en besteedde hier op een leuke manier aandacht aan.

We bezochten ook samen met Santos en Tika andere restaurants. Ook werden we bij hem thuis uitgenodigd voor het eten. Wat hebben we weer van al die gerechten genoten. ten.

In Baturraden brachten we ook een bezoek aan een lagere school die gebouwd is met steun van de Stichting Tileng uit Nederland. Er werd hier les gegeven in een fris, vrolijk geverfd gebouw. Wat me wel opviel was de overvolle klas. De kinderen zaten met z’n drieën aan een tafel, terwijl in Nederland elk kind een eigen ta- feltje heeft. Maar on- danks die overvolle klas waren de kinderen heel rustig en gediscipli- neerd. We kregen eerst van de juf een lesje voorgeschoteld en daar- na heb ik met een gi- taar, samen met de kin- deren enkele liedjes gezongen. Ze reageerden heel enthousiast. Aan het einde van de les deelden we ballonnen uit en ook hierop werd erg enthousiast gereageerd. Vervolgens werden we uitgenodigd in de leraars- kamer. Hier overhandigden we enkele uit Neder- land meegebrachte cadeautjes. We betaalden voor een kind, dat geslaagd was, de kosten van het diploma, omdat zijn ouders daar het geld niet voor hadden.