Na 54 jaar eindelijk duidelijkheid over het overlijden van onze broer Louis in Gibraltar
Aan het eind van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd in de jaren 1945-1949 bleef Nieuw-Guinea voorlopig onder Nederlands gezag. Nederland zag Nieuw Guinea als een eventueel mogelijke vestigingsplaats voor uit Indonesië afkomstige Indo-Europeanen en als winplaats van strategische grondstoffen als olie, steenkool, bauxiet en nikkel. Bovendien achtte Nederland het haar morele taak om de bewoners van dit gebeid eerst op te voeden tot zelfstandigheid. Vanaf midden jaren vijftig nam de militaire dreiging vanaf Indonesië toe en besloot Nederland de defensie van Nieuw Guinea verder te versterken en de verdediging uit te breiden. Dit was de reden dat mijn broer Louis, in dienst van de Marine Luchtvaartdienst, werd uitgezonden naar dit gebied.

Uitgezonden naar Nieuw-Guinea

Op 4 oktober 1956 kreeg hij bericht dat hij zijn kleding in de Marine kazerne in Amsterdam kon ophalen. Op 10 oktober 1956 vloog hij met een lijntoestel van de KLM naar Biak op Nieuw Guinea. Er was dus geen troepentransport, maar reisde hij als toerist. Wat de reden hiervoor was, is mij niet duidelijk. Opmerkelijk is ook dat het pre- cieze aantal meegenomen sigaretten en van welk merk het was, werd ge.

Het vertrek

Zijn diensttijd op Biak duurde 1 ½ jaar, zonder de mogelijkheid om tussentijds naar huis te gaan. Vergeleken met nu is dat onbegrijpelijk. Een heel normale periode is nu bijvoorbeeld vier tot zes maanden wanneer het gaat om een missie in het buitenland met voldoende mogelijk tot contact met het thuisfront. Op Biak was Louis ingedeeld bij de grondtroepen. Alleen bij patrouilles en als ze ergens voor een langere tijd moesten blijven vloog hij mee.
Uit zijn brieven naar huis viel op te maken dat Louis het had naar zijn zin had. Natuurlijk miste hij ons ge-zin wel, maar voor de rest geen klachten. Deze foto’s geven die ontspannen sfeer goed weer en van schermutselingen met Indonesische infiltranten was ook geen sprake. Kon na- tuurlijk ook zijn dat Louis zulke berichten niet naar het thuisfront stuurde om ons niet ongerust te maken.
Foto’s van zijn tropen uniform op Nieuw Guinea.

Het dagelijkse leven op Biak

Militair vliegveld Biak
Louis
Na 54 jaar eindelijk duidelijkheid over het overlijden van onze broer Louis in Gibraltar

Uitgezonden naar Nieuw-Guinea

Aan het eind van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd in de jaren 1945-1949 bleef Nieuw-Guinea voorlopig onder Nederlands gezag. Nederland zag Nieuw Guinea als een eventueel mogelijke vestigingsplaats voor uit Indonesië afkomstige Indo-Europeanen en als winplaats van strategische grondstoffen als olie, steenkool, bauxiet en nikkel. Bovendien achtte Nederland het haar morele taak om de bewoners van dit gebeid eerst op te voeden tot zelfstandigheid. Vanaf midden jaren vijftig nam de militaire dreiging vanaf Indonesië toe en besloot Nederland de defensie van Nieuw Guinea verder te versterken en de verdedi- ging uit te breiden. Dit was de reden dat mijn broer Louis, in dienst van de Marine Luchtvaartdienst, werd uitgezonden naar dit gebied.
Op 4 oktober 1956 kreeg hij bericht dat hij zijn kleding in de Marine kazerne in Amsterdam kon ophalen. Op 10 oktober 1956 vloog hij met een lijn- toestel van de KLM naar Biak op Nieuw Guinea. Er was dus geen troepentransport, maar reisde hij als toerist. Wat de reden hiervoor was, is mij niet duidelijk. Opmer- kelijk is ook dat het precieze aantal meegenomen sigaretten en van welk merk het was, werd genoteerd.

Het vertrek

Zijn diensttijd op Biak duurde 1 ½ jaar, zonder de mogelijkheid om tussentijds naar huis te gaan. Vergeleken met nu is dat onbegrijpelijk. Een heel normale periode is nu bijvoorbeeld vier tot zes maanden wanneer het gaat om een missie in het buitenland met voldoende mogelijk tot contact met het thuisfront. Op Biak was Louis ingedeeld bij de grondtroepen. Alleen bij patrouilles en als ze ergens voor een langere tijd moesten blijven vloog hij mee.

Dagelijks leven op Biak

Militair vliegveld Biak
Update november 2019
Uit zijn brieven naar huis viel op te maken dat Louis het had naar zijn zin had. Natuurlijk miste hij ons ge-zin wel, maar voor de rest geen klachten. Deze foto’s geven die ontspannen sfeer goed weer en van schermutselingen met Indonesische infiltranten was ook geen sprake. Kon natuurlijk ook zijn dat Louis zulke berichten niet naar het thuisfront stuurde om ons niet ongerust te maken.
Foto’s van zijn tropen uniform op Nieuw Guinea.