De Puncak Pas
Bandung was voorlo-
pig onze laatste
standplaats op Java.
Van hieruit vertrokken
we naar Jakarta om daar
het vliegtuig te nemen naar het eiland Batam in de Riau Archipel en van daaruit
verder te reizen naar Bintan. De weg van bandung naar Jakarta liep door de
Puncak Pas. Dit was een ontzettend mooi gebied dat gedomineerd werd door
bergen en theevelden. Het natuurschoon vergoedde veel, want het was toch wel
een lange rit. Het was nu heel rustig in de bus, omdat de kinderen nog last had-
den van hun maag.
Vliegveld
Sukarno/Hatta
Jakarta
Het inchecken op vliegveld Sukarno Hatta
verliep voorspoedig, maar bij een controle
even verder deed zich een incident voor. Wij
hadden een lederen bal bij ons en die moest
leeg. Zonder nippeltje lukte het niet en er
kwamen steeds meer douane beambten bij
om het leeg te laten lopen. Toen zij er einde-
lijk in slaagden konden we doorlopen. Voordat
we opstegen was er weer een oponthoud. Een van
de kinderen had het toilet niet gehaald en gaf over op de stoel van een stewar-
des. Toen deze stoel eenmaal gereinigd was konden we eindelijk vertrekken
naar Batam.
Vliegveld Batam
Vanaf Batam zouden we dan per boot oversteken naar het eiland Bintan waarop
mijn geboortestad Tanjung Pinang lag, het uiteindelijke doel van deze reis. Ik
was zo benieuwd hoe deze plek eruit zou zien en of het iets bij me naar boven
zou brengen.
In Batam landden we op
vliegveld Hang Nadim en hier hoorden we dat de laatste speedboot
richting Bintan al vertrokken was. We waren nu wel verplicht om een avond op dit ei-
land door te brengen. Omdat we met zieke kinderen zaten hadden we direct onderdak
nodig. Een medewerker van het vliegveld regelde voor ons een hotel en vervoer. Hij
boekte hotel Harmoni Nagoya voor ons.
Toen we het hotel binnenkwamen rook ik al
onraad, dit zou een hele dure grap worden
en dat bleek later ook zo. Die medewerker
van het vliegveld zal wel een flinke provisie
gekregen hebben. Hotel Harmoni was een 4
sterren hotel. Uiteraard waren de goedko-
pere kamers niet meer voorradig en moesten
we eerst de helft van de overnachting voor-
betalen in contant geld. Dat was dus pinnen
geblazen bij diverse geldautomaten. Maar eigenlijk had men had liever Singaporese
dollars en ook vond men het vreemd dat we geen creditcard hadden. De sfeer in dit
hotel had ook niet die warme uitstraling zoals we op java gewend waren, het was hier
meer zakelijker en afstandelijker. Een welkomstdrankje zat er niet in en zelfs het mi-
neraal water op je kamer moest afgerekend worden. Op java was dat altijd gratis. Voor
de kamers waren we bijna fl. 400,00 kwijt en met wat eten en drinken moesten we
voor één overnachting fl. 645,00 afrekenen. Op Java betaalden we dat voor een week.
De volgende dag lieten we ons vroeg wekken
en gingen met de taxi naar de haven van
Telaga Punggur. Van hieruit zouden we met
een speedboot naar Tanjung Uban op het ei-
land Bintan varen. Het was prachtig weer en
de zee was strak en daardoor waren we binnen 20 minuten op onze plaats van bestem-
ming.
Deze zeeweg werd druk bevaren, we zagen tijdens de overtocht veel vrachtschepen en
vissersboten.
Bandung was voorlopig onze laatste
standplaats op Java. Van hieruit ver-
trokken we naar Jakarta om daar het
vliegtuig te nemen naar het eiland
Batam in de Riau Archipel en van daar-
uit verder te reizen naar Bintan. De weg
van bandung naar Jakarta liep door de Puncak Pas. Dit was een ontzettend mooi gebied dat gedomineerd werd door bergen en
theevel-den. Het natuurschoon vergoedde veel, want het was toch wel een lange rit. Het was nu heel rustig in de bus, omdat de
kinderen nog last hadden van hun maag.
De Puncak Pas
Vliegveld
Sukarno/Hatta
Het inchecken op vliegveld Sukarno Hatta verliep voorspoedig, maar bij een controle even
verder deed zich een incident voor. Wij hadden een lederen bal bij ons en die moest leeg.
Zonder nippeltje lukte het niet en er kwamen steeds meer douane beambten bij om het leeg
te laten lopen. Toen zij er eindelijk in slaagden konden we doorlopen. Voordat we opstegen
was er weer een oponthoud. Een van de kinderen had het toilet niet gehaald en gaf over op
de stoel van een stewardes. Toen deze stoel eenmaal gereinigd was konden we eindelijk ver-
trekken naar Batam.
Vliegveld Batam
Vanaf Batam zouden we dan per boot oversteken naar het eiland Bintan waarop mijn geboortestad Tanjung Pinang lag, het uit-
eindelijke doel van deze reis. Ik was zo benieuwd hoe deze plek eruit zou zien en of het iets bij me naar boven zou brengen.
In Batam
landden we op vliegveld Hang Nadim en
hier hoorden we dat de laatste speedboot rich-
ting Bintan al vertrokken was. We waren nu wel
verplicht om een avond op dit eiland door te
brengen. Omdat we met zieke kinderen zaten
hadden we direct onderdak nodig en
een medewerker van het vliegveld regelde voor ons een hotel en vervoer. Hij boekte
hotel Harmony Nagoya voor ons.
Toen we het hotel binnenkwamen rook ik al onraad, dit zou een hele dure
grap worden en dat bleek later ook zo. Die medewerker van het vliegveld
zal wel een flinke provisie gekregen hebben. Hotel Harmoni was een 4
sterren hotel. Uiteraard waren de goedkopere kamers niet meer voorradig
en moesten we eerst de helft van de overnachting vooruit betalen in con-
tant geld. Dat was dus pinnen geblazen bij diverse geldautomaten. Maar
men had liever Singaporese dollars en ook vond men het vreemd dat we
geen creditcard hadden. De sfeer in dit hotel had ook niet die warme uit-
straling zoals we op java gewend waren, het was hier meer zakelijker en
afstandelijker. Een welkomstdrankje zat er niet in en zelfs het mineraal
water op je kamer moest afgerekend worden. Op java was dat altijd gratis. Voor de kamers waren we bijna fl. 400,00
kwijt en met wat eten en drinken moesten we voor één overnachting fl. 645,00 afrekenen. Op Java betaalden we dat voor
een week.
De volgende dag lieten we ons vroeg wekken en gingen met de
taxi naar de haven van Telaga Punggur. Van hieruit zouden we
met een speedboot naar Tanjung Uban op het eiland Bintan va-
ren. Het was prachtig weer en de zee was strak en daardoor
waren we binnen 20 minuten op onze plaats van bestemming.
Deze zeeweg werd druk bevaren, we zagen tijdens de overtocht veel vrachtschepen en vissersboten.
