Op Zondag 1 juli 2001 vertrokken we om 11.45 uur richting Schiphol voor onze gezamenlijke tweede reis naar Indonesië. We zouden deze keer voornamelijk op Java blijven met wel een kort verblijf op het eiland Bintan in de Riau Archipel. Het doel op Bintan was mijn geboorteplaats Tanjung Pinang. Vergeleken met onze eerste reis verliep het vertrek deze keer niet vlekkeloos, verre van dat zelfs. Om te beginnen kwamen we op weg naar Schiphol in een file terecht, maar echt fout verliep het bij het inchecken. Onze jongste dochter Ayse stond vanwege haar leeftijd nog bijgeschreven op mijn paspoort. Dit had ik nog bij mijn gemeente nagevraagd en was geen probleem. Bij het inchecken kregen we te horen dat deze regel inmiddels was veranderd en dat Ayse een eigen paspoort moest hebben. Grote paniek natuurlijk. Wat moesten we nu doen. Gelukkig kregen we hulp van een medewerkster van Garuda, de maatschappij waarmee we deze keer zouden vliegen. We moesten bij de marechaussee een nooddocument halen. Terwijl Francie, Ayse en ik nog druk bezig waren met het verkrijgen van dit document, zaten onze drie oudste kinderen al in het toe- stel. De deuren waren al dicht- gegaan en zij wisten niet wat                                                   te doen, uitstappen of blijven zitten. Gelukkig waren we net op tijd en konden we met z’n allen samen richting Indonesië vliegen. Maar zo’n stress moment wil ik nooit meer meemaken.

De vlucht verliep verder vlekkeloos en ook over de service aan boord hadden we niets te klagen. Het eten was goed en men kwam regelmatig langs met drankjes. Wat mij heel goed uitkwam was het feit dat er achterin het toestel plaatsen vrij waren gehouden waar men per tourbeurt een sigaretje kon opsteken. Tijdens de vlucht werd er op het scherm 2 speelfilms vertoond.

Vanuit Amsterdam vlogen we nonstop naar Singapore waar we ongeveer 40 minuten moesten wachten omdat het toe- stel schoongemaakt moest worden. We hadden dus maar weinig tijd om op het vliegveld wat rond te wandelen of om iets te eten. Van hieruit volgde het laatste stuk naar Jakarta waar we landden op vliegveld Sukarno-Hatta.

Hier kregen we echter weer problemen met de douane. Het nooddocument van Ayse was maar voor één maand geldig en voor Indonesië moet een reisdocument na thuiskomst nog een half jaar geldig zijn. We werden uit de rij gehaald en meegenomen naar een kantoor. Na wat gepraat en gesmeek kregen we alsnog de nodige stempels en konden we doorlopen. Gelukkig hadden we nu meer tijd voor de laatste vlucht naar Surabaya. Het was niet zo hectisch en een geren zoals eerder op Schiphol. Maar echt leuk was dit allemaal niet. Wat een verve- lend begin van een reis.

update: april 2022