Van Medan naar Yogjakarta vliegen we met de Indonesische luchtvaartmaatschappij
Garuda. Er is wel een tussenstop in Jakarta die we benutten om wat te eten, te
drinken en uiteraard een sigaretje te roken. Als we het vliegveld in Yogjakarta verlaten zien we
buiten een man met een bordje "party Coenraad" staan. Zijn naam is
Anang en hij is één van de 2 chauffeurs die ons op Java begeleiden. We leren
hem later kennen als een fantastisch en bescheiden persoon die ons met
alles terwille is. Ook worden we hier persoonlijk begroet door de ma-
nager van Pondok Travel. Met deze man, Buddy, hebben we al eerder
kennisgemaakt tijdens een vorige reis. Hij wenst ons een heel fijn ver-
blijf op Java toe en geeft aan dat we hem ten alle tijden kunnen bellen
met eventuele vragen. Deze microbus was ons vervoermiddel op Java. Het
bood plaats aan 28 tot 29 personen, had getint glas en airco. We hadden dus
met ons groepje van 8 personen meer dan plaats genoeg. Als iemand echt
languit wilde liggen, dan kon die gebruik maken van de gehele achterbank.
Vanuit Yogjakarta reden we meteen door
naar Baturaden. Het was een rit van on-
geveer vier uur en in het donker arri-
veerden we bij hotel Rosenda in deze
plaats.De manager van het reisbureau
Bersama, Frans Rademakers, had hier
voor ons een verrassing in petto. Toen
we uit de bus stapten werden we daar
verwelkomd door Santos en zijn dochter
Tika. Santos was de gids die we al ken-
den van onze eerdere reizen naar Indo-
nesië en hij had op ons door zijn kennis,
vriendelijkheid en warmte een diepe in-
druk gemaakt. Bovendien was het ook
nog eens een voordeel dat hij uitste-
kend Nederlands verstond en sprak.
Gelukkig was dit gevoel wederzijds,
want ook hij was uitermate verheugd
dat hij ons weer zag. Hij zou al die
dagen die wij in Baturraden zouden
doorbrengen bij ons blijven. De volgen-
de morgen zou hij samen met Tika ons
begeleiden bij de tocht door de mooie
natuur van Baturraden.
Baturaden ligt tegen de helling van de vulkaan
Gunung Slamet op een hoogte van 650 m. bo-
ven zeeniveau. De temperatuur is aangenaam
en schommelt tussen de 18 en 25 graden
celcius. Een aantal rivieren en watervallen
zorgen ervoor dat het gebied altijd groen is.
Ook is de streek rijk aan warmwaterbronnen
en grote naaldwouden waar het heerlijk
vertoeven is. Voor mensen die houden van
wandelingen in de ongerepte natuur een
must. Er zijn mooie hotels, restaurants waar
je overheerlijk kunt eten en de plaats is
centraal gelegen. Zo ligt de grotere stad
Purwokerto slechts op 15km. afstand en naar
Yogjakarta is het een busreis van 4 1/2 uur. De
toeristische kustplaats Pagandaran is goed te
bereiken en ook Wonosobo (Dieng Plateau) ligt
niet ver weg. Wil je echt van deze streek ge-
nieten dan moet je er echt enkele dagen ver-
blijven zoals wij gedaan hebben, want er is
veel te zien en te beleven.
Bij een bezoek aan een kampong werden we
daar door de aanwezige bevolking vriendelijk
begroet. We hadden vooral veel bekijks van
kleine kinderen en de aanwezige snoep vond
bij die kleintjes gretig aftrek. Deze kampong
lag in een schitterend mooi gebied omgeven
door bergen en dichte bossen. Het landschap
had aller-lei tinten groen en de heldere,
strakke blauwe hemel erboven maakte het,
voor ons als toerist, helemaal tot een soort
paradijsje. Voor de plaatselijk bevolking is
het natuurlijk een ander verhaal. Baturraden
behoort tot één van de minst economisch
ontwikkelde gebieden van Indonesië en de
bevolking moet hard werken om de eindjes
aan elkaar te kunnen knopen.
Genieten van de mooie natuur van dit gebied
Indonesië 2008
Vakantie naar de eilanden Sumatra, Java en Bali
Anang komt met de bus
voorrijden waar we ook
verwelkomd worden door
Budy, de manager van Pon-
dok Travel. Daarna in Batur-
raden een hernieuwde ken-
nismaking met Santos en zijn
dochter Tika.
Op een open plek waren mensen
bezig om de rijstkorrels uit de
halmen te slaan. Op ons verzoek
mochten we het ook proberen, dwz.
de kinderen wilden dat. Ze pakten
zo'n bosje rijsthalmen en sloegen er
vervolgens mee op een houten blad.
De korrels die eruit vielen werden
opgevangen op een grondzeil en in
zakken gestopt. De leeg geslagen
halmen werden gebruikt als voer
voor het vee. Dit werk was toch vrij
vermoeiend en dat ook nog eens
zonder beschutting onder die warme
zon.
Inmiddels heeft Santos een eigen Hone stay en runt hij ook een restaurant. Door te klikken op onderstaande
banner kom je op de site die hier meer over verteld.
