de familie Coenraad uit Someren
Vakantie Indonesië 1997
De Wijnkoopsbaai
Pelabuhan Ratu
Tijdens ons bezoek aan de Wijnkoopsbaai brachten we ook een bezoek aan de vissershaven Pelabuhan Ratu.

Wandeling over de vismarkt

Het was op de vismarkt een drukte van belang en de geur van vers gevangen vis was overal te ruiken.
vismarkt vismarkt
Pelabuhan Ratu betekent De Haven van de Koningin. Volgens legendes behoort het zuidelijke kustgebied van de eilanden Java en Bali toe aan de wonderschone Godin van de Zuidzee: Nyai Roro Kidul. Naar verluid zou zij zwemmers de diepte van de zee insleuren. Zij zou daarbij azen op mensen die groene kleding dragen. Groen is namelijk haar lievelingskleur. Het komt inderdaad vaak voor dat zwemmers in de zee verdrinken en niet meer worden teruggevonden. Volgens lokale bewoners is dat dus te wijten aan die godin van de Zuidzee. Dat zwemmers in zee verdwijnen kan natuurlijk ook heel goed het gevolg zijn van de sterke stroming. De getijdestromingen zijn zeer verraderlijk. Mensen wordt afgeraden in de zee te zwemmen. Tot op de dag van van- daag brengen lokale bewoners offers aan Nyai Roro Kidul en voeren rituelen uit om de godin gunstig te stemmen.
de Wijnkoopsbaai de Wijnkoopsbaai de Wijnkoopsbaai
De zuidelijke kust van West-Java is mooi, maar ook gevaarlijk. De door de wind opgejaagde golven van de ruwe Indische Oceaan slaan hier stuk op de stranden met zwart of goudgeel zand. De branding is verraderlijk en onvoorspelbaar. Toen Lukhman hoorde dat de kinderen hun zwemspullen wilden meenemen om daar in zee een frisse duik te nemen, waarschuwde hij ons om dat vooral toch niet te doen. Er was al me- nigeen in de branding verdronken. Maar we genoten daar al van de branding. Zulke hoge golven hadden we nog nooit gezien. Buiten ons groepje was er voor de rest niemand op het hele strand te bespeuren.
De hete geisers bij Cisolok. Door de aan- houdende droogte was het waterpeil van deze rivier buitengewoon laag.
Vanuit Pelabuhan Ratu reden we bergopwaarts richting Cisolok. In dit natuurgebied waren de warmwater geisers te zien. Op de parkeerplaats stonden enkele kraampjes met eten en drinken, maar voor de rest was de plaats uitgestorven. Het voordeel was dat we nu lekker rustig hebben kunnen wandelen en alles goed hebben kunnen bekijken. Lukhman vertelde dat dit gebied nog niet veel door buitenlandse toeristen werd bezocht, maar dat het in de weekenden wel druk was met dagjesmensen die de drukte en hitte van Bogor en Jakarta ontvluchtten.
Zo’n rivierbedding met warm water en hete spuitende geisers is natuurlijk heel imposant om mee te maken, maar het heeft uiteraard ook zijn gevaarlijke kanten. We moesten onze kinderen constant wijzen op de eventuele gevaren die bepaalde natuurverschijnselen met zich meebrachten. In Nederland worden alle riskante punten van bezienswaardigheden goed aangegeven en beveiligd. In Indo- nesië is hier geen sprake van. Soms wordt er wel je aandacht op gevestigd, maar voor de rest is alles op eigen risico.